Odmiana imienia Alka przez przypadki

Alka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alki

Celownik
(komu? czemu?):Alce

Biernik
(kogo? co?):Alkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alce

Wołacz
(hej!):Alko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Alki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alek

Celownik
(komu? czemu?):Alkom

Biernik
(kogo? co?):Alki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alkach

Wołacz
(hej!):Alki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlkaAlka wraca do domu.
Autorem artykułu jest Alka.
Alka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Alka.
W domu Alka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlkiPostanowiłam zadzwonić do Alki.
Szukałem linków do strony Alki.
Specjalnością Alki jest jazda na koniu.
Pożyczę od Alki samochód i możemy jechać.
W słuchawce usłyszałam głos Alki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlceJa na pewno przekaże swój procent Alce.
Co tej Alce po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Alce.
Alce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oddaję Alce list.

Biernik:
(kogo? co?)
AlkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Alkę.
Pożegnali w końcu Alkę i wyszli razem.
Kawę kupioną przez Alkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed sesją zapytałam Alkę co lubi.
Spojrzałem znacząco na Alkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlkąPracuję z Alką.
Razem z Alką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dwa dni temu miałam z Alką śmieszną przygodę.
Razem z Alką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Śpiewam z Alką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlceKto dziś pamięta o Alce.
Hipnotyzująca powieść o Alce i płatnym mordercy.
Czasami myślę sobie o Alce.
Związana jest z nią legenda o Alce.
Mowa oczywiście o Alce.

Wołacz:
(hej!)
AlkoWitaj Alko!
Gdzie jesteś Alko!?
Alko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Alko!
Alko! Gdzie jesteś?