Odmiana imienia Ali przez przypadki

Ali imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ali

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alego

Celownik
(komu? czemu?):Alemu

Biernik
(kogo? co?):Alego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alim

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alim

Wołacz
(hej!):Ali!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Alowie, Ale

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alich

Celownik
(komu? czemu?):Alim

Biernik
(kogo? co?):Alich

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alimi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alich

Wołacz
(hej!):Alowie, Ale!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AliAli tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Ali.
Autorem niniejszego tekstu jest Ali.
Ali chce pójść ze mną na spacer.
W domu Ali często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlegoDzisiaj wyruszyliśmy do domu Alego.
Od razu zobaczyła ich mama Alego.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Alego.
W domu babci Alego od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Alego.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlemuChciałam szybko pochwalić się Alemu.
Dzięki Alemu mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Alemu było już za wiele.
Proszę Alemu nie dokuczać!
Od początku próbujemy pomóc Alemu.

Biernik:
(kogo? co?)
AlegoSpoglądam na Alego.
Spojrzała na Alego jeszcze raz.
Podchodzi, całuje Alego i idzie do wyjścia.
Patrzy na Alego wyczekująco.
Oszołomienie spadło teraz na Alego i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlimRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alim.
Siedzieliśmy z Alim na ławce w parku.
Oboje z Alim wybuchliśmy śmiechem.
Obie z Alim miałyśmy ochotę skakać do góry.
Karolina miała się spotkać z Alim przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlimPiszę o Alim.
Na koniec parę słów o Alim.
Przy Alim zapomniałem o wszystkim.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Alim.
Od ostatniego wpisu o Alim wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
AliWitaj Ali!
Cześć Ali!
Hej Ali!
Gdzie jesteś Ali!?
Ali! Gdzie jesteś?