Odmiana imienia Alfredusia przez przypadki

Alfredusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alfredusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alfredusi

Celownik
(komu? czemu?):Alfredusi

Biernik
(kogo? co?):Alfredusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alfredusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alfredusi

Wołacz
(hej!):Alfredusiu!

Przykłady odmiany imienia Alfredusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Alfredusia

Gdzie jest Alfredusia?
Alfredusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Alfredusia.
Ja i Alfredusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Alfredusia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Alfredusi

Lubię śpiewać zwłaszcza dla Alfredusi.
Szkoda że Alfredusi prawie że w ogóle nie ma.
Serce Alfredusi stanęło na moment.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Alfredusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Alfredusi.

Celownik (komu? czemu?): Alfredusi

Od początku próbujemy pomóc Alfredusi.
Daję Alfredusi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Alfredusi.
Musiałam się zwierzyć Alfredusi.
Dzięki Alfredusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?): Alfredusię

Spoglądam na Alfredusię.
Przyniesiona przez Alfredusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Alfredusię znalazłam w recepcji hotelu.
Kacper patrzył na Alfredusię ze zdumieniem.
Odprowadziłam Alfredusię do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Alfredusią

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alfredusią.
Razem z Alfredusią zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Alfredusią w salonie sami.
Dorota spotkała się z Alfredusią.
Jadę z Alfredusią na dyskotekę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Alfredusi

Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Alfredusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Alfredusi.
Ten wiersz jest o Alfredusi.
Hipnotyzująca powieść o Alfredusi i płatnym mordercy.
Marzę o Alfredusi.

Wołacz (hej!): Alfredusiu

Alfredusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Alfredusiu!
Hej Alfredusiu!
Alfredusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Alfredusiu za rozmowę!