Odmiana imienia Alfredka przez przypadki

Alfredka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alfredka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alfredki

Celownik
(komu? czemu?):Alfredce

Biernik
(kogo? co?):Alfredkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alfredką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alfredce

Wołacz
(hej!):Alfredko!

Przykłady odmiany imienia Alfredka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Alfredka

Alfredka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Alfredka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Alfredka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Alfredka.
Autorem artykułu jest Alfredka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Alfredki

Tato Alfredki produkował abażury.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Alfredki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Alfredki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Alfredki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Alfredki.

Celownik (komu? czemu?): Alfredce

Zerwał jabłko i podał je Alfredce.
Coś muszę Alfredce powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Alfredce święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Alfredce nie dokuczać!
Mama przyznała rację Alfredce.

Biernik (kogo? co?): Alfredkę

Chwyciła Alfredkę za rękaw płaszcza.
W Alfredkę nagle coś wstąpiło.
Kawę kupioną przez Alfredkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Alfredkę i uśmiechnął się.
Spojrzała na Alfredkę jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Alfredką

Ale można sobie zrobić zdjęcie z Alfredką.
Weekend spędzony z Alfredką był przesympatyczny.
Dwa dni temu miałam z Alfredką śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Alfredką.
Siedzieliśmy z Alfredką na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Alfredce

Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Alfredce.
A o Alfredce to i słowa rzec nie umiał.
Przynajmniej tak myślał tata o Alfredce.
Artykuł o Alfredce wywołał burzę w mediach.
Pamiętajmy o Alfredce i jej rodzinie.

Wołacz (hej!): Alfredko

Alfredko! Wróć do mnie!
Hej Alfredko!
Cześć Alfredko!
Dobranoc Alfredko!
Gdzie jesteś Alfredko!?