Odmiana imienia Alfonso przez przypadki

Alfonso imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alfonso

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alfonso

Celownik
(komu? czemu?):Alfonsowi

Biernik
(kogo? co?):Alfonsego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alfonsem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alfonsonie

Wołacz
(hej!):Alfonso!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlfonsoAlfonso wraca do domu.
Alfonso ma katar i źle się czuje.
Co robi Alfonso?
Jutro Alfonso wyjdzie ze szpitala.
Alfonso odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlfonsoRodzina Alfonso wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Najbardziej polubiłam ojca Alfonso.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Alfonso.
Wysyłam list do Alfonso.
Tato Alfonso produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlfonsowiPowiedz wszystkim i Alfonsowi, że nic mi nie jest.
Tym razem nie damy Alfonsowi dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Alfonsowi.
Tego Alfonsowi było już za wiele.
Coś muszę Alfonsowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AlfonsegoSierżant wpatrywał się w Alfonsego jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Alfonsego moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Alfonsego i uśmiechnął się.
Czekałam na Alfonsego w kawiarni.
Patrzy na Alfonsego wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlfonsemRefleksyjnie po spotkaniu z Alfonsem.
Ja z Alfonsem chcemy się przebrać za wampiry.
Rozmawiam z Alfonsem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Alfonsem na krytym basenie.
Obie z Alfonsem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlfonsonieWięcej o Alfonsonie znajdziecie na naszej stronie.
Na pewno słyszałyście o Alfonsonie.
Wspominam o Alfonsonie.
Marzę o Alfonsonie.
Warto także pomyśleć chwilę o Alfonsonie.

Wołacz:
(hej!)
AlfonsoDziękuję Alfonso za rozmowę!
Gdzie jesteś Alfonso!?
Dobranoc Alfonso!
Hej Alfonso!
Witaj Alfonso!