Odmiana imienia Alduś przez przypadki

Alduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aldusia

Celownik
(komu? czemu?):Aldusiowi

Biernik
(kogo? co?):Aldusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aldusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aldusiu

Wołacz
(hej!):Aldusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlduśDobrze, że Alduś grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Alduś.
Za chwilę wróci Alduś z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Alduś.
Alduś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AldusiaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Aldusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Aldusia.
Dziadek Aldusia w tym czasie miał chorą rękę.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Aldusia.
Tata Aldusia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AldusiowiCoś muszę Aldusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Aldusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Rozalia z troską przyglądała się Aldusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Aldusiowi.
Mam nadzieję, że Aldusiowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
AldusiaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Aldusia.
Chwyciła Aldusia za rękaw płaszcza.
Aldusia zaczęło to nieco irytować.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Aldusia.
Spojrzał na Aldusia i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AldusiemPrzez chwilę oboje z Aldusiem patrzyli na siebie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Aldusiem.
Zginął w pojedynku z Aldusiem.
A sytuacja z Aldusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Aldusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AldusiuNaszą piosenkę pisali z myślą o Aldusiu.
Warto także pomyśleć chwilę o Aldusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Aldusiu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Aldusiu.
Pamiętam o Aldusiu.

Wołacz:
(hej!)
AldusiuWitaj Aldusiu!
Aldusiu! Gdzie jesteś?
Hej Aldusiu!
Cześć Aldusiu!
Gdzie jesteś Aldusiu!?