Odmiana imienia Aldmir przez przypadki

Aldmir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aldmir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aldmira

Celownik
(komu? czemu?):Aldmirowi

Biernik
(kogo? co?):Aldmira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aldmirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aldmirze

Wołacz
(hej!):Aldmirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AldmirJutro Aldmir wyjdzie ze szpitala.
Dziś Aldmir ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
W domu Aldmir często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Aldmir nie wiedziałyśmy, co robić.
Aldmir ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AldmiraJestem mamą Aldmira i jeszcze trojga innych dzieci.
Ręka Aldmira uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przedwczoraj były urodziny Aldmira.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Aldmira.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Aldmira.

Celownik:
(komu? czemu?)
AldmirowiDzięki Aldmirowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Aldmirowi święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Aldmirowi.
Dzięki Aldmirowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zostawiam Aldmirowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
AldmiraSpojrzał na Aldmira i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Aldmira, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Aldmira w wymownym geście.
Spojrzał na Aldmira z zaciekawieniem.
Aldmira znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AldmiremRozmawiam z Aldmirem.
Wczoraj wracamy z Aldmirem od lekarza.
Sprzątam pokój razem z Aldmirem.
Siedzieliśmy z Aldmirem na kanapie.
Zostaliśmy z Aldmirem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AldmirzeMyślę o Aldmirze.
Mamrotał coś o Aldmirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Aldmirze.
Związana jest z nią legenda o Aldmirze.
Warto także pomyśleć chwilę o Aldmirze.

Wołacz:
(hej!)
AldmirzeDzień dobry Aldmirze!
Gdzie jesteś Aldmirze!?
Dziękuję Aldmirze za rozmowę!
Aldmirze! Wróć do mnie!
Aldmirze! Gdzie jesteś?