Odmiana imienia Alcestunia przez przypadki

Alcestunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alcestunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alcestuni

Celownik
(komu? czemu?):Alcestuni

Biernik
(kogo? co?):Alcestunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alcestunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alcestuni

Wołacz
(hej!):Alcestuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlcestuniaDla mnie było już jasne, ze Alcestunia umiera.
Ma na imię Alcestunia.
W domu Alcestunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Alcestunia?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Alcestunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlcestuniJadę do Alcestuni.
Przyglądałam się dłoniom Alcestuni.
Tata Alcestuni sam opatrzył mi nogę.
Muszę pochwalić pomysł Alcestuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Alcestuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlcestuniAlcestuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Alcestuni o przykrości która mnie spotkała.
Zaproponowałem Alcestuni dwa tematy.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Alcestuni coś się stało.
Mama przyznała rację Alcestuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AlcestunięPodchodzi, całuje Alcestunię i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Alcestunię.
Odprowadziłam Alcestunię do wyjścia.
Alcestunię zaczęło to nieco irytować.
Spoglądam na Alcestunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlcestuniąOboje z Alcestunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Alcestunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Alcestunią na dyskotekę.
Zginął w pojedynku z Alcestunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alcestunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlcestuniZastanawiam się czy powiedzieć mami o Alcestuni.
Mówimy tu oczywiście o Alcestuni.
Kiedyś chciałam napisać o Alcestuni.
Marzę o Alcestuni.
Pamiętajmy o Alcestuni i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AlcestuniuDobranoc Alcestuniu!
Gdzie jesteś Alcestuniu!?
Cześć Alcestuniu!
Hej Alcestuniu!
Witaj Alcestuniu!