Odmiana imienia Alcest przez przypadki

Alcest imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alcest

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alcesta

Celownik
(komu? czemu?):Alcestowi

Biernik
(kogo? co?):Alcesta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alcestem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alceście

Wołacz
(hej!):Alceście!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlcestDopiero do mnie dotarło, że Alcest już tu jest.
Alcest nie umie śpiewać.
Alcest wraca do domu.
Za chwilę wróci Alcest z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Alcest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlcestaPrzez cały dzień czułam wzrok Alcesta na sobie.
Alcesta siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Uroda Alcesta miała potężną moc.
Tata Alcesta sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju Alcesta stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlcestowiAlcestowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Alcestowi magnes na lodówkę.
Alcestowi włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Alcestowi po głowie chodzi?
Dzięki Alcestowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
AlcestaOdprowadziłam Alcesta do wyjścia.
Spojrzałam na Alcesta.
Spojrzałam na Alcesta w wymownym geście.
Spoglądam na Alcesta.
Spojrzał na Alcesta i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlcestemJadę z Alcestem na dyskotekę.
Sprzątam pokój z Alcestem.
Sprzątam pokój razem z Alcestem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alcestem.
Rozmawiam z Alcestem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlceścieKto dziś pamięta o Alceście.
Mówimy tu oczywiście o Alceście.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Alceście.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Alceście.
Wszyscy dyskutują o Alceście.

Wołacz:
(hej!)
AlceścieAlceście! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Alceście!
Dziękuję Alceście za rozmowę!
Hej Alceście!
Dobranoc Alceście!