Odmiana imienia Albrechtuś przez przypadki

Albrechtuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albrechtuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albrechtusia

Celownik
(komu? czemu?):Albrechtusiowi

Biernik
(kogo? co?):Albrechtusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albrechtusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albrechtusiu

Wołacz
(hej!):Albrechtusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbrechtuśAutorem artykułu jest Albrechtuś.
Albrechtuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Albrechtuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Albrechtuś wraca do domu.
Co robi Albrechtuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlbrechtusiaPrzed sobą ujrzałam rękę Albrechtusia.
Przyglądałam się dłoniom Albrechtusia.
Wysyłam list do Albrechtusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Albrechtusia.
Ręka Albrechtusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlbrechtusiowiTego Albrechtusiowi było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Albrechtusiowi.
Proszę Albrechtusiowi nie dokuczać!
Coś muszę Albrechtusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Albrechtusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbrechtusiaSpojrzał na Albrechtusia i uśmiechnął się.
Spojrzał na Albrechtusia z zaciekawieniem.
Czekałam na Albrechtusia w kawiarni.
Widziałem dzisiaj Albrechtusia z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Albrechtusia i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbrechtusiemRozmawiam z Albrechtusiem.
Siedzieliśmy z Albrechtusiem na kanapie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Albrechtusiem na krytym basenie.
Wymyśliłam z Albrechtusiem nową zabawę.
Oboje z Albrechtusiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlbrechtusiuTeraz chcę napisać parę słów o Albrechtusiu.
Pamiętam o Albrechtusiu.
Marzę o Albrechtusiu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Albrechtusiu.
A o Albrechtusiu to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
AlbrechtusiuDobry wieczór Albrechtusiu!
Dobranoc Albrechtusiu!
Hej Albrechtusiu!
Dzień dobry Albrechtusiu!
Cześć Albrechtusiu!