Odmiana imienia Albrechtuś przez przypadki

Albrechtuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albrechtuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Albrechtusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albrechtusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Albrechtusiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albrechtusia

Celownik
(komu? czemu?):Albrechtusiowi

Biernik
(kogo? co?):Albrechtusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbrechtuśAutorem artykułu jest Albrechtuś.
Albrechtuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Albrechtuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Albrechtuś wraca do domu.
Co robi Albrechtuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Przed sobą ujrzałam rękę .
Przyglądałam się dłoniom .
Wysyłam list do .
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do .
Ręka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
Tego było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny .
Proszę nie dokuczać!
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbrechtusiuSpojrzał na Albrechtusiu i uśmiechnął się.
Spojrzał na Albrechtusiu z zaciekawieniem.
Czekałam na Albrechtusiu w kawiarni.
Widziałem dzisiaj Albrechtusiu z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Albrechtusiu i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbrechtusiuRozmawiam z Albrechtusiu.
Siedzieliśmy z Albrechtusiu na kanapie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Albrechtusiu na krytym basenie.
Wymyśliłam z Albrechtusiu nową zabawę.
Oboje z Albrechtusiu wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Teraz chcę napisać parę słów o .
Pamiętam o .
Marzę o .
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o .
A o to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
Dobranoc !
Hej !
Dzień dobry !
Cześć !