Odmiana imienia Albka przez przypadki

Albka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albki

Celownik
(komu? czemu?):Albce

Biernik
(kogo? co?):Albkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albce

Wołacz
(hej!):Albko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbkaJutro Albka wyjdzie ze szpitala.
Dziś Albka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Albka nie umie grać na gitarze.
Albka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Albka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlbkiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Albki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Albki.
Przedwczoraj były urodziny Albki.
Dla Albki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Albki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlbceDaję Albce, to co najlepsze we mnie.
Powiedz wszystkim i Albce, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Albce również się podoba.
Ja na pewno przekaże swój procent Albce.
Rozalia z troską przyglądała się Albce.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbkęPożegnali w końcu Albkę i wyszli razem.
Albkę znalazłam w recepcji hotelu.
Widziałem dzisiaj Albkę z mojej klasy.
Spojrzał na Albkę z zaciekawieniem.
Patrzył na Albkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbkąRazem z Albką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zostaliśmy z Albką w salonie sami.
Wymyśliłam z Albką nową zabawę.
Siedzieliśmy z Albką na kanapie.
Obie z Albką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlbceZwiązana jest z nią legenda o Albce.
Mamrotał coś o Albce, gdy podtrzymywał się ściany.
Wszyscy dyskutują o Albce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Albce.
Śpiewam o Albce.

Wołacz:
(hej!)
AlbkoDobranoc Albko!
Albko! Uważaj!
Cześć Albko!
Hej Albko!
Witaj Albko!