Odmiana imienia Albinka przez przypadki

Albinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albinki

Celownik
(komu? czemu?):Albince

Biernik
(kogo? co?):Albinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albince

Wołacz
(hej!):Albinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbinkaMam na imię Albinka.
Moje drugie imię to właśnie Albinka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Albinka.
Albinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Albinka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlbinkiNajbardziej polubiłam ojca Albinki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Albinki.
Prosimy o pomoc dla Albinki.
Szkoda że Albinki prawie że w ogóle nie ma.
Na korytarzu blisko pokoju Albinki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlbinceCoś muszę Albince powiedzieć, stoi i czeka.
Albince przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Albince.
Zerwał jabłko i podał je Albince.
Oddaję Albince list.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbinkęPatrzy na Albinkę wyczekująco.
Spojrzałam na Albinkę w wymownym geście.
Spojrzałem znacząco na Albinkę.
Czekałam na Albinkę w kawiarni.
Albinkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbinkąObie z Albinką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój razem z Albinką.
Śpiewam z Albinką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Albinką na krytym basenie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Albinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlbincePrzynajmniej tak myślał tata o Albince.
Na pewno słyszałyście o Albince.
Przy Albince zapomniałem o wszystkim.
Artykuł o Albince wywołał burzę w mediach.
Rozmawiam o Albince.

Wołacz:
(hej!)
AlbinkoDobry wieczór Albinko!
Dzień dobry Albinko!
Witaj Albinko!
Dobranoc Albinko!
Albinko! Uważaj!