Odmiana imienia Albert przez przypadki

Albert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alberta

Celownik
(komu? czemu?):Albertowi

Biernik
(kogo? co?):Alberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albercie

Wołacz
(hej!):Albercie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Albertowie, Alberci, Alberty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albertów

Celownik
(komu? czemu?):Albertom

Biernik
(kogo? co?):Albertów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albertami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albertach

Wołacz
(hej!):Albertowie, Alberci, Alberty!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbertDla mnie było już jasne, ze Albert umiera.
Autorem artykułu jest Albert.
Za chwilę wróci Albert z lasu.
Albert chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Albert często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlbertaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Alberta.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Alberta.
Przez cały dzień czułam wzrok Alberta na sobie.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Alberta.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Alberta.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlbertowiDzięki Albertowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Albertowi.
Coś muszę Albertowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zszedłem z drogi Albertowi i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Albertowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbertaSpojrzałem znacząco na Alberta.
Spojrzałam na Alberta.
Spojrzałam na Alberta jak dopisuje kolejne literki.
Oszołomienie spadło teraz na Alberta i na moment odebrało mu wigor.
Przyniesiona przez Alberta kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbertemŚpiewam z Albertem.
Sprzątam pokój z Albertem.
Siedzieliśmy z Albertem przy basenie.
Karolina miała się spotkać z Albertem przed szkołą.
Razem z Albertem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlberciePrzygotowuje książkę o Albercie.
Zapraszam na film dokumentalny o Albercie.
Śpiewam o Albercie.
W powrotnej drodze myślał o Albercie.
Ten wiersz jest o Albercie.

Wołacz:
(hej!)
AlbercieAlbercie! Uważaj!
Cześć Albercie!
Dziękuję Albercie za rozmowę!
Albercie! Wróć do mnie!
Dobranoc Albercie!