Odmiana imienia Albanek przez przypadki

Albanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albanka

Celownik
(komu? czemu?):Albankowi

Biernik
(kogo? co?):Albanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albanku

Wołacz
(hej!):Albanku!

Przykłady deklinacji imienia Albanek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Albanek

Moje drugie imię to właśnie Albanek.
Albanek chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Albanek nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Albanek zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Albanek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Albanka

Rodzina Albanka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam zadzwonić do Albanka.
Tymczasem zauważyłam wpis Albanka kilka dni temu.
Tata Albanka poszedł otworzyć drzwi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Albanka.

Celownik (komu? czemu?): Albankowi

Chciałam szybko pochwalić się Albankowi.
Zostawiam Albankowi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Albankowi.
Przyglądam się Albankowi.
Tego Albankowi było już za wiele.

Biernik (kogo? co?): Albanka

Zdjęcie przesłane przez Albanka.
Na Albanka spłynęła niewymowna ulga.
Doprowadził tym Albanka do stanu bliskiego apopleksji.
Albanka znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzała na Albanka jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Albankiem

Zostanę tu tylko z Albankiem i chłopakami.
Ja z Albankiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Byliśmy z Albankiem na jarmarku.
Zostaliśmy z Albankiem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Albankiem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Albanku

Wszyscy dyskutują o Albanku.
Kto dziś pamięta o Albanku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Albanku.
To jest pieśń o Albanku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Albanku.

Wołacz (hej!): Albanku

Albanku! Uważaj!
Cześć Albanku!
Albanku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Albanku!
Dobranoc Albanku!