Odmiana imienia Alana przez przypadki

Alana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alany

Celownik
(komu? czemu?):Alanie

Biernik
(kogo? co?):Alanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alanie

Wołacz
(hej!):Alano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlanaAlana wraca do domu.
Alana chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Alana.
W domu Alana często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Alana z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlanyMuszę pochwalić pomysł Alany.
Pożyczę od Alany samochód i możemy jechać.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Alany.
Wysyłam list do Alany.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Alany.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlanieDzięki Alanie święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Alanie.
Słoik z kawą wyleciał Alanie z rąk.
Musiałam się zwierzyć Alanie.
Chciałam szybko pochwalić się Alanie.

Biernik:
(kogo? co?)
AlanęPodchodzi, całuje Alanę i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Alanę.
Spojrzał na Alanę i uśmiechnął się.
Patrzył na Alanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzy na Alanę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlanąOboje z Alaną wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Alaną wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Alaną.
Obie z Alaną postawiłyśmy na zmiany.
Obie z Alaną miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlanieWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Alanie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Alanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Alanie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Alanie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Alanie.

Wołacz:
(hej!)
AlanoCześć Alano!
Alano! Uważaj!
Hej Alano!
Witaj Alano!
Dzień dobry Alano!