Odmiana imienia Alan przez przypadki

Alan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alanom

Celownik
(komu? czemu?):Alanowi

Biernik
(kogo? co?):Alanach

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alanów

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alanie

Wołacz
(hej!):Alanem!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Alanowie, Alany

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alana

Celownik
(komu? czemu?):Alanami

Biernik
(kogo? co?):Alanie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alanowie, Alany

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alanów

Wołacz
(hej!):Alana!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlanAlan tego nie widzi.
Dobrze, że Alan grzecznie śpi.
Alan nie umie śpiewać.
W domu Alan często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Alan?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlanomTym razem prezentujemy wystawę Alanom.
Nie ma Alanom.
W domu babci Alanom od zawsze stał stary zegar.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Alanom.
Dla Alanom ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlanowiAlanowi oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Alanowi coś się stało.
Zostawiam Alanowi karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Alanowi było już za wiele.
Mama przyznała rację Alanowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AlanachNieśmiało gładzi Alanach po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Alanach.
Patrzy na Alanach wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Alanach.
Odprowadziłam Alanach do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlanówJa z Alanów siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Alanów i chłopakami.
Obie z Alanów miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Alanów.
Jadę z Alanów na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlanieWczoraj wspomniałam o Alanie z moim tatą.
Dyskutuję o Alanie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Alanie.
W powrotnej drodze myślał o Alanie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Alanie.

Wołacz:
(hej!)
AlanemAlanem! Uważaj!
Dziękuję Alanem za rozmowę!
Dobranoc Alanem!
Gdzie jesteś Alanem!?
Hej Alanem!