Odmiana imienia Alan przez przypadki

Alan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alana

Celownik
(komu? czemu?):Alanowi

Biernik
(kogo? co?):Alana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alanie

Wołacz
(hej!):Alanie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Alanowie, Alany

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alanów

Celownik
(komu? czemu?):Alanom

Biernik
(kogo? co?):Alanów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alanami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alanach

Wołacz
(hej!):Alanowie, Alany!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlanAlan tego nie widzi.
Dobrze, że Alan grzecznie śpi.
Alan nie umie śpiewać.
W domu Alan często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Alan?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlanaTym razem prezentujemy wystawę Alana.
Nie ma Alana.
W domu babci Alana od zawsze stał stary zegar.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Alana.
Dla Alana ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlanowiAlanowi oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Alanowi coś się stało.
Zostawiam Alanowi karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Alanowi było już za wiele.
Mama przyznała rację Alanowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AlanaNieśmiało gładzi Alana po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Alana.
Patrzy na Alana wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Alana.
Odprowadziłam Alana do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlanemJa z Alanem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Alanem i chłopakami.
Obie z Alanem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Alanem.
Jadę z Alanem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlanieWczoraj wspomniałam o Alanie z moim tatą.
Dyskutuję o Alanie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Alanie.
W powrotnej drodze myślał o Alanie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Alanie.

Wołacz:
(hej!)
AlanieAlanie! Uważaj!
Dziękuję Alanie za rozmowę!
Dobranoc Alanie!
Gdzie jesteś Alanie!?
Hej Alanie!