Odmiana imienia Alżbeta przez przypadki

Alżbeta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alżbeta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alżbety

Celownik
(komu? czemu?):Alżbecie

Biernik
(kogo? co?):Alżbetę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alżbetą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alżbecie

Wołacz
(hej!):Alżbeto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlżbetaAlżbeta nie umie grać na gitarze.
Alżbeta wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Alżbeta.
W domu Alżbeta często urządza rodzicom pokazy mody.
Gdzie jest Alżbeta?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlżbetyLampion z dyni zrobiony na prośbę Alżbety.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Alżbety.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Alżbety.
Od razu zobaczyła ich mama Alżbety.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Alżbety.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlżbecieMama przyznała rację Alżbecie.
Opowiedziałam Alżbecie o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Alżbecie.
Alżbecie oczy błyszczą.
Alżbecie udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
AlżbetęKacper patrzył na Alżbetę ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Alżbetę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Alżbetę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Alżbetę.
Przeprosiłam Alżbetę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlżbetąDorota spotkała się z Alżbetą.
Razem z Alżbetą zrobiłyśmy obiad.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Alżbetą.
A sytuacja z Alżbetą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Alżbetą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlżbecieWszyscy dyskutują o Alżbecie.
Nie wspomniałem na początku o Alżbecie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Alżbecie.
Przygotowuje książkę o Alżbecie.
Mowa oczywiście o Alżbecie.

Wołacz:
(hej!)
AlżbetoCześć Alżbeto!
Alżbeto! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Alżbeto!
Alżbeto! Uważaj!
Dziękuję Alżbeto za rozmowę!