Odmiana imienia Akwilunia przez przypadki

Akwilunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Akwilunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Akwiluni

Celownik
(komu? czemu?):Akwiluni

Biernik
(kogo? co?):Akwilunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Akwilunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Akwiluni

Wołacz
(hej!):Akwiluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AkwiluniaAkwilunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Akwilunia?
Autorem artykułu jest Akwilunia.
Akwilunia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Akwilunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AkwiluniTym razem prezentujemy wystawę Akwiluni.
Piszę list do Akwiluni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Akwiluni.
Nie lubię Akwiluni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Akwiluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AkwiluniDzięki Akwiluni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zerwał jabłko i podał je Akwiluni.
Dzięki Akwiluni mamy kolejny artykuł po polsku.
Akwiluni włosy stanęły dęba na głowie.
Korzysta z okazji, by wyznać Akwiluni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
AkwilunięW końcu obudzili Akwilunię, żeby ich ratował.
Patrzy na Akwilunię wyczekująco.
Spojrzał na Akwilunię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Akwilunię.
Pożegnali w końcu Akwilunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AkwiluniąWczoraj wracamy z Akwilunią od lekarza.
Obie z Akwilunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Siedzieliśmy z Akwilunią na kanapie.
Sprzątam pokój z Akwilunią.
Razem z Akwilunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AkwiluniJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Akwiluni.
No a teraz trochę więcej o Akwiluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Akwiluni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Akwiluni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Akwiluni.

Wołacz:
(hej!)
AkwiluniuAkwiluniu! Uważaj!
Akwiluniu! Gdzie jesteś?
Hej Akwiluniu!
Witaj Akwiluniu!
Dzień dobry Akwiluniu!