Odmiana imienia Akwilka przez przypadki

Akwilka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Akwilka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Akwilki

Celownik
(komu? czemu?):Akwilce

Biernik
(kogo? co?):Akwilkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Akwilką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Akwilce

Wołacz
(hej!):Akwilko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AkwilkaDobrze, że Akwilka grzecznie śpi.
Ma na imię Akwilka.
Akwilka wraca do domu.
Gdzie jest Akwilka?
Autorem niniejszego tekstu jest Akwilka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AkwilkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Akwilki.
Postawa Akwilki była zupełnie inna.
Pożyczę od Akwilki samochód i możemy jechać.
Tata Akwilki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Akwilki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AkwilceOpowiadam Akwilce o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Akwilce.
Akwilce włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Akwilce list.
Kto wie, może Akwilce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
AkwilkęPatrzę na Akwilkę i nic nie rozumiem.
Patrzył na Akwilkę z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzała na Akwilkę jeszcze raz.
Doprowadził tym Akwilkę do stanu bliskiego apopleksji.
Zdjęcie przesłane przez Akwilkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AkwilkąKasia z Akwilką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Oboje z Akwilką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Akwilką na ławce w parku.
Byliśmy z Akwilką na jarmarku.
Zostanę tu tylko z Akwilką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AkwilceDziś napiszę o Akwilce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Akwilce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Akwilce.
Na koniec parę słów o Akwilce.
Powiedz mi, co myślisz o Akwilce.

Wołacz:
(hej!)
AkwilkoDobranoc Akwilko!
Witaj Akwilko!
Dzień dobry Akwilko!
Akwilko! Wróć do mnie!
Hej Akwilko!