Odmiana imienia Akwilinka przez przypadki

Akwilinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Akwilinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Akwilinki

Celownik
(komu? czemu?):Akwilince

Biernik
(kogo? co?):Akwilinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Akwilinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Akwilince

Wołacz
(hej!):Akwilinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AkwilinkaDopiero do mnie dotarło, że Akwilinka już tu jest.
Ma na imię Akwilinka.
Jutro Akwilinka wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Akwilinka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Akwilinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AkwilinkiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Akwilinki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Akwilinki.
Muszę pochwalić pomysł Akwilinki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Akwilinki.
Uroda Akwilinki miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
AkwilinceMusiałam się zwierzyć Akwilince.
Proszę Akwilince nie dokuczać!
Mama przyznała rację Akwilince.
Tego Akwilince było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Akwilince.

Biernik:
(kogo? co?)
AkwilinkęObserwuję Akwilinkę bardzo uważnie.
Postaram się namówić Akwilinkę na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Akwilinkę bardzo przyjaźnie.
Patrzy na Akwilinkę wyczekująco.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Akwilinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AkwilinkąJadę na wycieczkę razem z Akwilinką.
Pracuję razem z Akwilinką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Akwilinką.
Obie z Akwilinką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Przez chwilę oboje z Akwilinką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AkwilinceWczoraj wspomniałam o Akwilince z moim tatą.
Przynajmniej tak myślał tata o Akwilince.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Akwilince.
Mamrotał coś o Akwilince, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Akwilince i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AkwilinkoDobranoc Akwilinko!
Dziękuję Akwilinko za rozmowę!
Dzień dobry Akwilinko!
Witaj Akwilinko!
Hej Akwilinko!