Odmiana imienia Akwilinek przez przypadki

Akwilinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Akwilinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Akwilinka

Celownik
(komu? czemu?):Akwilinkowi

Biernik
(kogo? co?):Akwilinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Akwilinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Akwilinku

Wołacz
(hej!):Akwilinku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AkwilinekAutorem niniejszego tekstu jest Akwilinek.
Akwilinek nie umie grać na gitarze.
Dziś Akwilinek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Akwilinek nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Akwilinek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AkwilinkaTata Akwilinka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
W sobotę są urodziny Akwilinka.
Rodzina Akwilinka zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Akwilinka.
Tata Akwilinka sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AkwilinkowiJa na pewno przekaże swój procent Akwilinkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Akwilinkowi.
Tym razem nie damy Akwilinkowi dojść do głosu.
Tego Akwilinkowi było już za wiele.
Opowiedziałam Akwilinkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
AkwilinkaAkwilinka zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Akwilinka i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Akwilinka i idzie do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Akwilinka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Akwilinka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AkwilinkiemZginął w pojedynku z Akwilinkiem.
Rozmawiam z Akwilinkiem.
Oboje z Akwilinkiem wybuchliśmy śmiechem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Akwilinkiem.
Zostaliśmy z Akwilinkiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AkwilinkuW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Akwilinku.
Chciałbym być teraz przy Akwilinku.
Przy Akwilinku zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Akwilinku.
Kilka słów od autora materiału o Akwilinku.

Wołacz:
(hej!)
AkwilinkuAkwilinku! Gdzie jesteś?
Witaj Akwilinku!
Dobranoc Akwilinku!
Dzień dobry Akwilinku!
Akwilinku! Wróć do mnie!