Odmiana imienia Aisza przez przypadki

Aisza imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aisza

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aiszy

Celownik
(komu? czemu?):Aiszy

Biernik
(kogo? co?):Aiszę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aiszą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aiszy

Wołacz
(hej!):Aiszo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AiszaNa drugie imię mam Aisza.
Ma na imię Aisza.
Aisza nie umie grać na gitarze.
Aisza wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Aisza umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AiszyTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Aiszy.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Aiszy.
Wysyłam list do Aiszy.
Zaproszenia na urodziny Aiszy są gotowe.
Postanowiłam zadzwonić do Aiszy.

Celownik:
(komu? czemu?)
AiszyDopiero teraz zrozumiałem, że Aiszy coś się stało.
Zerwał jabłko i podał je Aiszy.
Chciałam szybko pochwalić się Aiszy.
Kto wie, może Aiszy wyjdzie do na dobre.
Aiszy włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
AiszęAiszę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
W końcu obudzili Aiszę, żeby ich ratował.
Nieśmiało gładzi Aiszę po włosach.
Podchodzi, całuje Aiszę i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Aiszę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AisząZakończyliśmy edycję kwietniową z Aiszą.
Wczoraj wracamy z Aiszą od lekarza.
Ja z Aiszą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Aiszą wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Aiszą podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AiszyPamiętam o Aiszy.
Mowa oczywiście o Aiszy.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Aiszy.
Ten wiersz jest o Aiszy.
No a teraz trochę więcej o Aiszy.

Wołacz:
(hej!)
AiszoWitaj Aiszo!
Dobranoc Aiszo!
Aiszo! Uważaj!
Dzień dobry Aiszo!
Gdzie jesteś Aiszo!?