Odmiana imienia Aislinka przez przypadki

Aislinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aislinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aislinki

Celownik
(komu? czemu?):Aislince

Biernik
(kogo? co?):Aislinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aislinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aislince

Wołacz
(hej!):Aislinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AislinkaDla mnie było już jasne, ze Aislinka umiera.
Aislinka nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Aislinka.
Autorem artykułu jest Aislinka.
Jeśli jednak przegrasz, Aislinka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AislinkiPrzed sobą ujrzałam rękę Aislinki.
Serce Aislinki stanęło na moment.
Postanowiłam zadzwonić do Aislinki i chłopaków.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Aislinki.
Dla Aislinki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AislinceZszedłem z drogi Aislince i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Aislince.
Dzięki Aislince mamy kolejny artykuł po polsku.
Mam nadzieję, że Aislince również się podoba.
Ten nie pozostał dłużny Aislince.

Biernik:
(kogo? co?)
AislinkęNa Aislinkę spłynęła niewymowna ulga.
Widziałem dzisiaj Aislinkę z mojej klasy.
Pożegnali w końcu Aislinkę i wyszli razem.
Spojrzałem znacząco na Aislinkę.
Patrzył na Aislinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AislinkąJa z Aislinką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wymyśliłam z Aislinką nową zabawę.
Razem z Aislinką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Śpiewam z Aislinką.
Obie z Aislinką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AislinceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Aislince.
Wczoraj wspomniałam o Aislince z moim tatą.
Mowa oczywiście o Aislince.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Aislince.
Nie wspomniałem na początku o Aislince.

Wołacz:
(hej!)
AislinkoDobranoc Aislinko!
Dzień dobry Aislinko!
Gdzie jesteś Aislinko!?
Aislinko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Aislinko!