Odmiana imienia Agryppka przez przypadki

Agryppka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agryppka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Agryppki

Celownik
(komu? czemu?):Agryppce

Biernik
(kogo? co?):Agryppkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agryppką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Agryppce

Wołacz
(hej!):Agryppko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgryppkaGdzie jest Agryppka?
Ja i Agryppka nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Agryppka często urządza rodzicom pokazy mody.
Agryppka tego nie widzi.
Agryppka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AgryppkiRodzina Agryppki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tata Agryppki sam opatrzył mi nogę.
Dziadek Agryppki w tym czasie miał chorą rękę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Agryppki.
Postanowiłam zadzwonić do Agryppki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
AgryppceOpowiedziałam Agryppce o przykrości która mnie spotkała.
Co tej Agryppce po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Agryppce.
Dzięki Agryppce święta nabrały nowego wymiaru.
Mam nadzieję, że Agryppce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
AgryppkęWidzę Agryppkę.
Agryppkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Agryppkę co lubi.
Agryppkę zaczęło to nieco irytować.
Chwyciła Agryppkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgryppkąWieczorem z Agryppką znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Agryppką.
Razem z Agryppką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zginął w pojedynku z Agryppką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Agryppką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AgryppceKiedyś chciałam napisać o Agryppce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Agryppce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Agryppce.
Chciałbym być teraz przy Agryppce.
Mowa oczywiście o Agryppce.

Wołacz:
(hej!)
AgryppkoWitaj Agryppko!
Cześć Agryppko!
Agryppko! Uważaj!
Dziękuję Agryppko za rozmowę!
Dobry wieczór Agryppko!