Odmiana imienia Agnunia przez przypadki

Agnunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agnunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Agnuni

Celownik
(komu? czemu?):Agnuni

Biernik
(kogo? co?):Agnunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agnunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Agnuni

Wołacz
(hej!):Agnuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgnuniaZa chwilę wróci Agnunia z lasu.
Ma na imię Agnunia.
Gdzie jest Agnunia?
Autorem niniejszego tekstu jest Agnunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Agnunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AgnuniByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Agnuni.
Jadę do Agnuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Agnuni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Agnuni.
Dziadek Agnuni w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AgnuniTym razem nie damy Agnuni dojść do głosu.
Słoik z kawą wyleciał Agnuni z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Agnuni.
Korzysta z okazji, by wyznać Agnuni miłość.
Musiałam się zwierzyć Agnuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AgnunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Agnunię.
Agnunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Sierżant wpatrywał się w Agnunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Agnunię co lubi.
Widziałem dzisiaj Agnunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgnuniąPrzez chwilę oboje z Agnunią patrzyli na siebie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Agnunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Agnunią.
Razem z Agnunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wymyśliłam z Agnunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AgnuniMarzę o Agnuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Agnuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Agnuni.
Myślał o Agnuni i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Agnuni.

Wołacz:
(hej!)
AgnuniuHej Agnuniu!
Dobry wieczór Agnuniu!
Dziękuję Agnuniu za rozmowę!
Dzień dobry Agnuniu!
Agnuniu! Gdzie jesteś?