Odmiana imienia Agnesunia przez przypadki

Agnesunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agnesunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Agnesuni

Celownik
(komu? czemu?):Agnesuni

Biernik
(kogo? co?):Agnesunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agnesunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Agnesuni

Wołacz
(hej!):Agnesuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgnesuniaAgnesunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Agnesunia wraca do domu.
Na drugie imię mam Agnesunia.
Jeśli jednak przegrasz, Agnesunia zostaje z nami.
Agnesunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AgnesuniUroda Agnesuni miała potężną moc.
Tata Agnesuni poszedł otworzyć drzwi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Agnesuni.
Przed domem Agnesuni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Jadę do Agnesuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AgnesuniOd początku próbujemy pomóc Agnesuni.
Agnesuni włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Agnesuni.
Kto wie, może Agnesuni wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Agnesuni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
AgnesunięNa Agnesunię spłynęła niewymowna ulga.
Zdjęcie przesłane przez Agnesunię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Agnesunię.
O jego personalia miałam spytać Agnesunię prywatnie.
Przeprosiłam Agnesunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgnesuniąJa z Agnesunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostanę tu tylko z Agnesunią i chłopakami.
A sytuacja z Agnesunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Agnesunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Agnesunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AgnesuniCzasami myślę sobie o Agnesuni.
Przygotowuje książkę o Agnesuni.
Teraz chcę napisać parę słów o Agnesuni.
W powrotnej drodze myślał o Agnesuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Agnesuni.

Wołacz:
(hej!)
AgnesuniuAgnesuniu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Agnesuniu!
Hej Agnesuniu!
Agnesuniu! Uważaj!
Dziękuję Agnesuniu za rozmowę!