Odmiana imienia Agneska przez przypadki

Agneska imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agneska

Dopełniacz
(kogo? czego?):Agneski

Celownik
(komu? czemu?):Agnesce

Biernik
(kogo? co?):Agneskę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agneską

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Agnesce

Wołacz
(hej!):Agnesko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgneskaJak już wiecie mam na imię Agneska.
Dla mnie było już jasne, ze Agneska umiera.
Dobrze, że Agneska grzecznie śpi.
W domu Agneska często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Agneska.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AgneskiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Agneski.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Agneski.
Serce Agneski stanęło na moment.
Rozalia podeszła do Agneski.
Postanowiłam zadzwonić do Agneski.

Celownik:
(komu? czemu?)
AgnesceDaję Agnesce, to co najlepsze we mnie.
Proszę Agnesce nie dokuczać!
Agnesce włosy stanęły dęba na głowie.
Rozalia z troską przyglądała się Agnesce.
Dzięki Agnesce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
AgneskęWidzę Agneskę.
Czekałam na Agneskę w kawiarni.
Spojrzałem znacząco na Agneskę.
Agneskę zaczęło to nieco irytować.
Popatrzyłam na Agneskę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgneskąWieczorem z Agneską znowu idziemy na spacer.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Agneską na krytym basenie.
Śpiewam z Agneską.
Zginął w pojedynku z Agneską.
Powinnam jednak pojechać z Agneską.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AgnesceWczoraj wspomniałam o Agnesce z moim tatą.
Pamiętajmy o Agnesce i jej rodzinie.
Kto dziś pamięta o Agnesce.
Myślał o Agnesce i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Agnesce.

Wołacz:
(hej!)
AgneskoDzień dobry Agnesko!
Witaj Agnesko!
Dziękuję Agnesko za rozmowę!
Agnesko! Uważaj!
Dobranoc Agnesko!