Odmiana imienia Agacinka przez przypadki

Agacinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agacinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Agacinki

Celownik
(komu? czemu?):Agacince

Biernik
(kogo? co?):Agacinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agacinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Agacince

Wołacz
(hej!):Agacinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgacinkaAutorem artykułu jest Agacinka.
Gdzie jest Agacinka?
Na drugie imię mam Agacinka.
Jak już wiecie mam na imię Agacinka.
Dziś Agacinka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AgacinkiTym razem prezentujemy wystawę Agacinki.
W sobotę są urodziny Agacinki.
Pożyczę od Agacinki samochód i możemy jechać.
Postanowiłam zadzwonić do Agacinki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Agacinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AgacinceDzięki Agacince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Agacince oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Agacince.
Napisałem wiersz dzięki Agacince.
Tego Agacince było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
AgacinkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Agacinkę.
Patrzył na Agacinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Sierżant wpatrywał się w Agacinkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Chwyciła Agacinkę za rękaw płaszcza.
Spoglądam na Agacinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgacinkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Agacinką.
Obie z Agacinką postawiłyśmy na zmiany.
Refleksyjnie po spotkaniu z Agacinką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Agacinką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Agacinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AgacincePrzy Agacince zapomniałem o wszystkim.
Marzę o Agacince.
Kiedyś tam chciałam napisać o Agacince.
Powoli spełniam swoje marzenia o Agacince.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Agacince.

Wołacz:
(hej!)
AgacinkoDzień dobry Agacinko!
Dobry wieczór Agacinko!
Agacinko! Uważaj!
Agacinko! Gdzie jesteś?
Cześć Agacinko!