Odmiana imienia Afrodytka przez przypadki

Afrodytka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Afrodytka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Afrodytki

Celownik
(komu? czemu?):Afrodytce

Biernik
(kogo? co?):Afrodytkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Afrodytką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Afrodytce

Wołacz
(hej!):Afrodytko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AfrodytkaAfrodytka wraca do domu.
Gdzie jest Afrodytka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Afrodytka.
Moje drugie imię to właśnie Afrodytka.
Autorem niniejszego tekstu jest Afrodytka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AfrodytkiRozalia podeszła do Afrodytki.
Przed sobą ujrzałam rękę Afrodytki.
Od razu zobaczyła ich mama Afrodytki.
Nie lubię Afrodytki.
Zaproszenia na urodziny Afrodytki są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
AfrodytceDopiero teraz zrozumiałem, że Afrodytce coś się stało.
Mama przyznała rację Afrodytce.
Oddaję Afrodytce list.
Afrodytce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Afrodytce.

Biernik:
(kogo? co?)
AfrodytkęObserwuję Afrodytkę bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Afrodytkę.
Oszołomienie spadło teraz na Afrodytkę i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Afrodytkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Afrodytkę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AfrodytkąJadę na wycieczkę razem z Afrodytką.
Śpiewam z Afrodytką.
Karolina miała się spotkać z Afrodytką przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Afrodytką.
Razem z Afrodytką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AfrodytcePrzynajmniej tak myślał tata o Afrodytce.
Nie wspomniałem na początku o Afrodytce.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Afrodytce.
Mowa oczywiście o Afrodytce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Afrodytce.

Wołacz:
(hej!)
AfrodytkoWitaj Afrodytko!
Gdzie jesteś Afrodytko!?
Afrodytko! Uważaj!
Dobry wieczór Afrodytko!
Afrodytko! Wróć do mnie!