Odmiana imienia Afka przez przypadki

Afka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Afka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Afki

Celownik
(komu? czemu?):Afce

Biernik
(kogo? co?):Afkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Afką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Afce

Wołacz
(hej!):Afko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AfkaJutro Afka wyjdzie ze szpitala.
Co robi Afka?
Ma na imię Afka.
Dla mnie było już jasne, ze Afka umiera.
Autorem artykułu jest Afka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AfkiTymczasem zauważyłam wpis Afki kilka dni temu.
Tata Afki sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju Afki stało kilka osób.
Tym razem prezentujemy wystawę Afki.
W domu babci Afki od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
AfceZaproponowałem Afce dwa tematy.
Zerwał jabłko i podał je Afce.
Ten nie pozostał dłużny Afce.
Proszę Afce nie dokuczać!
Coś muszę Afce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AfkęW Afkę nagle coś wstąpiło.
Afkę znalazłam w recepcji hotelu.
Kawę kupioną przez Afkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzy na Afkę wyczekująco.
Czekałam na Afkę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AfkąWeekend spędzony z Afką był przesympatyczny.
Zostaliśmy z Afką w salonie sami.
Dwa dni temu miałam z Afką śmieszną przygodę.
Obie z Afką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Afką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AfcePiszę o Afce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Afce.
Ten wiersz jest o Afce.
Na pewno słyszałyście o Afce.
A przecież nikt inaczej o Afce nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
AfkoDobry wieczór Afko!
Dziękuję Afko za rozmowę!
Witaj Afko!
Hej Afko!
Cześć Afko!