Odmiana imienia Adrunia przez przypadki

Adrunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adrunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adruni

Celownik
(komu? czemu?):Adruni

Biernik
(kogo? co?):Adrunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adrunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adruni

Wołacz
(hej!):Adruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdruniaMam na imię Adrunia.
Gdzie jest Adrunia?
Dla mnie było już jasne, ze Adrunia umiera.
Jak już wiecie mam na imię Adrunia.
Dobrze, że Adrunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdruniSzkoda że Adruni prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Adruni wyprowadziła się.
Tata Adruni poszedł otworzyć drzwi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Adruni.
Przed domem Adruni zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdruniNapisałem wiersz dzięki Adruni.
Chciałam szybko pochwalić się Adruni.
Oczywiście każdy przyzna rację Adruni.
Mam nadzieję, że Adruni również się podoba.
Zostawiam Adruni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
AdrunięNa Adrunię spłynęła niewymowna ulga.
Przeprosiłam Adrunię i poszłam dalej.
Widzę Adrunię.
Kacper patrzył na Adrunię ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Adrunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdruniąJa z Adrunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Adrunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Adrunią znowu idziemy na spacer.
Dorota spotkała się z Adrunią.
Wymyśliłam z Adrunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdruniBardzo fajny blog o Adruni.
Przez chwilę pomyślałam o Adruni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Adruni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Adruni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Adruni.

Wołacz:
(hej!)
AdruniuAdruniu! Wróć do mnie!
Hej Adruniu!
Cześć Adruniu!
Witaj Adruniu!
Adruniu! Uważaj!