Odmiana imienia Adrianuś przez przypadki

Adrianuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adrianuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adrianusia

Celownik
(komu? czemu?):Adrianusiowi

Biernik
(kogo? co?):Adrianusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adrianusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adrianusiu

Wołacz
(hej!):Adrianusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdrianuśAdrianuś nie umie śpiewać.
Ja i Adrianuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Adrianuś chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Adrianuś.
Dopiero do mnie dotarło, że Adrianuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdrianusiaRodzina Adrianusia zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Adrianusia sam opatrzył mi nogę.
Najbardziej polubiłam ojca Adrianusia.
Nie lubię Adrianusia.
Szukałem linków do strony Adrianusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdrianusiowiTen nie pozostał dłużny Adrianusiowi.
Proszę Adrianusiowi nie dokuczać!
Tym razem nie damy Adrianusiowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Adrianusiowi coś się stało.
Opowiadam Adrianusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
AdrianusiaAdrianusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Adrianusia znalazłam w recepcji hotelu.
Czekałam na Adrianusia w kawiarni.
Adrianusia zaczęło to nieco irytować.
Przeprosiłam Adrianusia i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdrianusiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Adrianusiem.
Zostaliśmy z Adrianusiem w salonie sami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Adrianusiem na krytym basenie.
Zginął w pojedynku z Adrianusiem.
Razem z Adrianusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdrianusiuHipnotyzująca powieść o Adrianusiu i płatnym mordercy.
Dzisiaj chciałam napisać o Adrianusiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Adrianusiu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Adrianusiu.
Pamiętajmy o Adrianusiu i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AdrianusiuWitaj Adrianusiu!
Adrianusiu! Wróć do mnie!
Cześć Adrianusiu!
Hej Adrianusiu!
Adrianusiu! Uważaj!