Odmiana imienia Adriannka przez przypadki

Adriannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adriannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adriannki

Celownik
(komu? czemu?):Adriannce

Biernik
(kogo? co?):Adriannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adriannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adriannce

Wołacz
(hej!):Adriannko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdriannkaAdriannka tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Adriannka.
Jutro Adriannka wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Adriannka.
Adriannka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdriannkiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Adriannki.
Muszę pochwalić pomysł Adriannki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Adriannki.
Rodzina Adriannki zginęła w wypadku samochodowym.
Nie ma Adriannki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdriannceMama przyznała rację Adriannce.
Zerwał jabłko i podał je Adriannce.
Adriannce oczy błyszczą.
Opowiadam Adriannce o swoich zainteresowaniach.
Nie wiem, co powiedzieć Adriannce.

Biernik:
(kogo? co?)
AdriannkęPatrzył na Adriannkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Adriannkę i uśmiechnął się.
Oszołomienie spadło teraz na Adriannkę i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Adriannkę co lubi.
W końcu obudzili Adriannkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdriannkąObie z Adriannką postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Adriannką.
Karolina miała się spotkać z Adriannką przed szkołą.
Razem z Adriannką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wczoraj wracamy z Adriannką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdriannceTeraz chcę napisać parę słów o Adriannce.
Pamiętajmy o Adriannce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Adriannce.
Mowa oczywiście o Adriannce.
Kilka słów od autora materiału o Adriannce.

Wołacz:
(hej!)
AdriannkoWitaj Adriannko!
Adriannko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Adriannko!
Adriannko! Uważaj!
Hej Adriannko!