Odmiana imienia Adriancia przez przypadki

Adriancia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adriancia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adrianci

Celownik
(komu? czemu?):Adrianci

Biernik
(kogo? co?):Adriancię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adriancią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adrianci

Wołacz
(hej!):Adrianciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdrianciaDopiero do mnie dotarło, że Adriancia już tu jest.
Adriancia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Adriancia.
Dla mnie było już jasne, ze Adriancia umiera.
Ja i Adriancia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdrianciTymczasem zauważyłam wpis Adrianci kilka dni temu.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Adrianci.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adrianci.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Adrianci.
Dla Adrianci ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdrianciZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Adrianci.
Napisałem wiersz dzięki Adrianci.
Tego Adrianci było już za wiele.
Adrianci przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oddaję Adrianci list.

Biernik:
(kogo? co?)
AdriancięObserwuję Adriancię bardzo uważnie.
Przeprosiłam Adriancię i poszłam dalej.
Spoglądam na Adriancię.
Przed wejściem spotkaliśmy Adriancię.
Pożegnali w końcu Adriancię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdrianciąJadę na wycieczkę razem z Adriancią.
Razem z Adriancią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Adriancią.
Razem z Adriancią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Adriancią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdrianciJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Adrianci.
Wspominam o Adrianci.
Pamiętajmy o Adrianci i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Adrianci.
To jest pieśń o Adrianci.

Wołacz:
(hej!)
AdrianciuGdzie jesteś Adrianciu!?
Dziękuję Adrianciu za rozmowę!
Adrianciu! Uważaj!
Cześć Adrianciu!
Hej Adrianciu!