Odmiana imienia Adolusia przez przypadki

Adolusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adolusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adolusi

Celownik
(komu? czemu?):Adolusi

Biernik
(kogo? co?):Adolusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adolusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adolusi

Wołacz
(hej!):Adolusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdolusiaJa i Adolusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Adolusia zostaje z nami.
Adolusia ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Adolusia.
Dobrze, że Adolusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdolusiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Adolusi.
Zbieramy na nowy wózek dla Adolusi.
Specjalnością Adolusi jest jazda na koniu.
Tata Adolusi sam opatrzył mi nogę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Adolusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdolusiTego Adolusi było już za wiele.
Dzięki Adolusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Adolusi o przykrości która mnie spotkała.
Adolusi oczy błyszczą.
Dzięki Adolusi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
AdolusięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Adolusię.
Spojrzała na Adolusię jeszcze raz.
Adolusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
W końcu obudzili Adolusię, żeby ich ratował.
Sierżant wpatrywał się w Adolusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdolusiąPrzez chwilę oboje z Adolusią patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Adolusią na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Adolusią.
Wczoraj wracamy z Adolusią od lekarza.
Refleksyjnie po spotkaniu z Adolusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdolusiCzasami myślę sobie o Adolusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Adolusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Adolusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Adolusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Adolusi.

Wołacz:
(hej!)
AdolusiuDzień dobry Adolusiu!
Adolusiu! Wróć do mnie!
Witaj Adolusiu!
Dobranoc Adolusiu!
Adolusiu! Uważaj!