Odmiana imienia Adolfka przez przypadki

Adolfka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adolfka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adolfki

Celownik
(komu? czemu?):Adolfce

Biernik
(kogo? co?):Adolfkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adolfką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adolfce

Wołacz
(hej!):Adolfko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdolfkaAdolfka chce pójść ze mną na spacer.
Adolfka ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Adolfka zostaje z nami.
Adolfka nie umie śpiewać.
Ma na imię Adolfka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdolfkiJadę do Adolfki.
Wysyłam list do Adolfki.
Zostało sto dni do narodzin Adolfki.
Zbieramy na nowy wózek dla Adolfki.
Szkoda że Adolfki prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdolfceTym razem nie damy Adolfce dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Adolfce.
Korzysta z okazji, by wyznać Adolfce miłość.
Daję Adolfce, to co najlepsze we mnie.
Adolfce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
AdolfkęNa Adolfkę spłynęła niewymowna ulga.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Adolfkę.
Adolfkę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Adolfkę w wymownym geście.
Postaram się namówić Adolfkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdolfkąJa z Adolfką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję z Adolfką.
Zginął w pojedynku z Adolfką.
Sprzątam pokój razem z Adolfką.
Pracuję razem z Adolfką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdolfceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Adolfce.
Teraz chcę napisać parę słów o Adolfce.
Przez chwilę pomyślałam o Adolfce.
Dziś napiszę o Adolfce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Adolfce.

Wołacz:
(hej!)
AdolfkoAdolfko! Wróć do mnie!
Adolfko! Uważaj!
Dobry wieczór Adolfko!
Dobranoc Adolfko!
Gdzie jesteś Adolfko!?