Odmiana imienia Adoleczka przez przypadki

Adoleczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adoleczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adoleczki

Celownik
(komu? czemu?):Adoleczce

Biernik
(kogo? co?):Adoleczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adoleczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adoleczce

Wołacz
(hej!):Adoleczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdoleczkaJutro Adoleczka wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Adoleczka.
Adoleczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Adoleczka.
Dopiero do mnie dotarło, że Adoleczka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdoleczkiByłam pełna uznania dla rozwoju Adoleczki.
Przed sobą ujrzałam rękę Adoleczki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Adoleczki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Adoleczki.
Tym razem prezentujemy wystawę Adoleczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdoleczceMama przyznała rację Adoleczce.
Kto wie, może Adoleczce wyjdzie do na dobre.
Proszę Adoleczce nie dokuczać!
Powiedz wszystkim i Adoleczce, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Adoleczce.

Biernik:
(kogo? co?)
AdoleczkęW końcu obudzili Adoleczkę, żeby ich ratował.
Przed wejściem spotkaliśmy Adoleczkę.
Przed sesją zapytałam Adoleczkę co lubi.
Oszołomienie spadło teraz na Adoleczkę i na moment odebrało mu wigor.
Zdjęcie przesłane przez Adoleczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdoleczkąWczoraj wracamy z Adoleczką od lekarza.
Razem z Adoleczką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Adoleczką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Karolina miała się spotkać z Adoleczką przed szkołą.
Zostanę tu tylko z Adoleczką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdoleczceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Adoleczce.
W powrotnej drodze myślał o Adoleczce.
Hipnotyzująca powieść o Adoleczce i płatnym mordercy.
Przynajmniej tak myślał tata o Adoleczce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Adoleczce.

Wołacz:
(hej!)
AdoleczkoHej Adoleczko!
Dobranoc Adoleczko!
Adoleczko! Uważaj!
Adoleczko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Adoleczko!?