Odmiana imienia Adina przez przypadki

Adina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adiny

Celownik
(komu? czemu?):Adinie

Biernik
(kogo? co?):Adinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adiną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adinie

Wołacz
(hej!):Adino!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdinaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Adina.
Co robi Adina?
Adina nie umie grać na gitarze.
Adina ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Adina.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdinySpecjalnością Adiny jest jazda na koniu.
Pożyczę od Adiny samochód i możemy jechać.
Od razu zobaczyła ich mama Adiny.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Adiny.
Postawa Adiny była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdinieDzięki Adinie święta nabrały nowego wymiaru.
Przyglądam się Adinie.
Ja na pewno przekaże swój procent Adinie.
Tym razem nie damy Adinie dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Adinie miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
AdinęNieśmiało gładzi Adinę po włosach.
Spojrzał na Adinę i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Adinę do wyjścia.
Czekałam na Adinę w kawiarni.
Patrzył na Adinę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdinąJa z Adiną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Adiną.
Jadę z Adiną na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Adiną na krytym basenie.
Obie z Adiną postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdinieZapraszam na film dokumentalny o Adinie.
Kto dziś pamięta o Adinie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Adinie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Adinie.
Warto także pomyśleć chwilę o Adinie.

Wołacz:
(hej!)
AdinoHej Adino!
Adino! Wróć do mnie!
Adino! Uważaj!
Dziękuję Adino za rozmowę!
Cześć Adino!