Odmiana imienia Adelunia przez przypadki

Adelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adeluni

Celownik
(komu? czemu?):Adeluni

Biernik
(kogo? co?):Adelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adeluni

Wołacz
(hej!):Adeluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdeluniaAdelunia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Adelunia.
Jeśli jednak przegrasz, Adelunia zostaje z nami.
Adelunia nie umie śpiewać.
W domu Adelunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdeluniRęka Adeluni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Adeluni.
Zostało sto dni do narodzin Adeluni.
Póki co dodaję zdjęcia Adeluni z wakacji.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Adeluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdeluniPrzyglądam się Adeluni.
Dzięki Adeluni święta nabrały nowego wymiaru.
Adeluni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Rozalia z troską przyglądała się Adeluni.
Powiedz wszystkim i Adeluni, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
AdelunięSierżant wpatrywał się w Adelunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przyniesiona przez Adelunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzy na Adelunię wyczekująco.
Patrzę na Adelunię i nic nie rozumiem.
Spotkałam Adelunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdeluniąRefleksyjnie po spotkaniu z Adelunią.
Razem z Adelunią zrobiłyśmy obiad.
Obie z Adelunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Kasia z Adelunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Tym razem korespondowałam z Adelunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdeluniNaszą piosenkę pisali z myślą o Adeluni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Adeluni.
Przy Adeluni zapomniałem o wszystkim.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Adeluni.
Kiedyś chciałam napisać o Adeluni.

Wołacz:
(hej!)
AdeluniuDobranoc Adeluniu!
Adeluniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Adeluniu za rozmowę!
Cześć Adeluniu!
Dzień dobry Adeluniu!