Odmiana imienia Adelinusia przez przypadki

Adelinusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adelinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adelinusi

Celownik
(komu? czemu?):Adelinusi

Biernik
(kogo? co?):Adelinusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adelinusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adelinusi

Wołacz
(hej!):Adelinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdelinusiaAdelinusia nie umie śpiewać.
Adelinusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Adelinusia grzecznie śpi.
Adelinusia tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Adelinusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdelinusiProsimy o pomoc dla Adelinusi.
W słuchawce usłyszałam głos Adelinusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Adelinusi.
W sobotę są urodziny Adelinusi.
Rozalia podeszła do Adelinusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdelinusiAdelinusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ja na pewno przekaże swój procent Adelinusi.
Adelinusi włosy stanęły dęba na głowie.
Daję Adelinusi, to co najlepsze we mnie.
Oczywiście każdy przyzna rację Adelinusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AdelinusięSpojrzałam na Adelinusię.
Sierżant wpatrywał się w Adelinusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Adelinusię i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Adelinusię, żeby ich ratował.
Popatrzyłam na Adelinusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdelinusiąSprzątam pokój z Adelinusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Adelinusią.
Rozmawiam z Adelinusią.
Wczoraj wracamy z Adelinusią od lekarza.
Powinnam jednak pojechać z Adelinusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdelinusiI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Adelinusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Adelinusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Adelinusi.
Dziś napiszę o Adelinusi.
Pamiętajmy o Adelinusi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AdelinusiuGdzie jesteś Adelinusiu!?
Adelinusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Adelinusiu!
Dziękuję Adelinusiu za rozmowę!
Adelinusiu! Uważaj!