Odmiana imienia Adelinula przez przypadki

Adelinula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adelinula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adelinuli

Celownik
(komu? czemu?):Adelinuli

Biernik
(kogo? co?):Adelinulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adelinulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adelinuli

Wołacz
(hej!):Adelinulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdelinulaAdelinula wraca do domu.
Autorem artykułu jest Adelinula.
Dobrze, że Adelinula grzecznie śpi.
Adelinula odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Adelinula nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdelinuliAdelinuli siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Na korytarzu blisko pokoju Adelinuli stało kilka osób.
W słuchawce usłyszałam głos Adelinuli.
Jestem mamą Adelinuli i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Adelinuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdelinuliOddaję Adelinuli list.
Kupiłem Adelinuli magnes na lodówkę.
Dzięki Adelinuli mamy kolejny artykuł po polsku.
Tego Adelinuli było już za wiele.
Zaproponowałem Adelinuli dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
AdelinulęNa Adelinulę spłynęła niewymowna ulga.
Przed wejściem spotkaliśmy Adelinulę.
W końcu obudzili Adelinulę, żeby ich ratował.
Nieśmiało gładzi Adelinulę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Adelinulę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdelinuląJa z Adelinulą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Adelinulą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wczoraj wracamy z Adelinulą od lekarza.
Ja z Adelinulą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Adelinulą przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdelinuliTej nocy po raz pierwszy śniłam o Adelinuli.
A przecież nikt inaczej o Adelinuli nie pisał.
Myślę o Adelinuli.
Chciałbym być teraz przy Adelinuli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Adelinuli.

Wołacz:
(hej!)
AdelinuloDzień dobry Adelinulo!
Gdzie jesteś Adelinulo!?
Adelinulo! Uważaj!
Dobranoc Adelinulo!
Witaj Adelinulo!