Odmiana imienia Adeńka przez przypadki

Adeńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adeńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adeńki

Celownik
(komu? czemu?):Adeńce

Biernik
(kogo? co?):Adeńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adeńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adeńce

Wołacz
(hej!):Adeńko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdeńkaAutorem niniejszego tekstu jest Adeńka.
Jutro Adeńka wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Adeńka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Adeńka.
Autorem artykułu jest Adeńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdeńkiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Adeńki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adeńki.
Jestem mamą Adeńki i jeszcze trojga innych dzieci.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Adeńki.
Nie lubię Adeńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdeńceDopiero teraz zrozumiałem, że Adeńce coś się stało.
Kupiłem Adeńce magnes na lodówkę.
Adeńce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Adeńce po głowie chodzi?
Dzięki Adeńce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AdeńkęSpojrzałem znacząco na Adeńkę.
Patrzy na Adeńkę wyczekująco.
Obserwuję Adeńkę bardzo uważnie.
Adeńkę znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Adeńkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdeńkąŚpiewam z Adeńką.
Obie z Adeńką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Jadę na wycieczkę razem z Adeńką.
Zostaliśmy z Adeńką w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Adeńką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdeńceCzasami myślę sobie o Adeńce.
Przygotowuje książkę o Adeńce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Adeńce.
Mówimy tu oczywiście o Adeńce.
Więcej o Adeńce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
AdeńkoCześć Adeńko!
Adeńko! Uważaj!
Dobranoc Adeńko!
Witaj Adeńko!
Dziękuję Adeńko za rozmowę!