Odmiana imienia Addarek przez przypadki

Addarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Addarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Addarka

Celownik
(komu? czemu?):Addarkowi

Biernik
(kogo? co?):Addarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Addarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Addarku

Wołacz
(hej!):Addarku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AddarekAddarek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Addarek.
Dobrze, że Addarek grzecznie śpi.
Dziś Addarek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Addarek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AddarkaMuszę pochwalić pomysł Addarka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Addarka.
Dziadek Addarka w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Addarka poszedł otworzyć drzwi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Addarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AddarkowiChciałam szybko pochwalić się Addarkowi.
Opowiedziałam Addarkowi o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Addarkowi o swoich zainteresowaniach.
Mama przyznała rację Addarkowi.
Napisałem wiersz dzięki Addarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AddarkaNa Addarka spłynęła niewymowna ulga.
Addarka znalazłam w recepcji hotelu.
Addarka zaczęło to nieco irytować.
Spoglądam na Addarka.
Przed sesją zapytałam Addarka co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AddarkiemJa z Addarkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Addarkiem w salonie sami.
Zginął w pojedynku z Addarkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Addarkiem.
Razem z Addarkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AddarkuNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Addarku.
No a teraz trochę więcej o Addarku.
Artykuł o Addarku wywołał burzę w mediach.
Nie wspomniałem na początku o Addarku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Addarku.

Wołacz:
(hej!)
AddarkuDobranoc Addarku!
Dziękuję Addarku za rozmowę!
Cześć Addarku!
Hej Addarku!
Addarku! Uważaj!