Odmiana imienia Adaminka przez przypadki

Adaminka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adaminka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adaminki

Celownik
(komu? czemu?):Adamince

Biernik
(kogo? co?):Adaminkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adaminką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adamince

Wołacz
(hej!):Adaminko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdaminkaAdaminka wraca do domu.
Mam na imię Adaminka.
Jak już wiecie mam na imię Adaminka.
Jutro Adaminka wyjdzie ze szpitala.
Adaminka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdaminkiJestem mamą Adaminki i jeszcze trojga innych dzieci.
Piszę list do Adaminki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Adaminki.
W słuchawce usłyszałam głos Adaminki.
Muszę pochwalić pomysł Adaminki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdaminceOpowiedziałam Adamince o przykrości która mnie spotkała.
Chciałam szybko pochwalić się Adamince.
Od początku próbujemy pomóc Adamince.
Proszę Adamince nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Adamince.

Biernik:
(kogo? co?)
AdaminkęPrzyniesiona przez Adaminkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lubię Adaminkę.
Na Adaminkę spłynęła niewymowna ulga.
W końcu obudzili Adaminkę, żeby ich ratował.
Patrzy na Adaminkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdaminkąRazem z Adaminką zrobiłyśmy obiad.
Idę na spacer z Adaminką.
Ja z Adaminką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wczoraj wracamy z Adaminką od lekarza.
Obie z Adaminką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdaminceNaszą piosenkę pisali z myślą o Adamince.
Zapraszam na film dokumentalny o Adamince.
Myślę o Adamince.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Adamince.
Pamiętajmy o Adamince i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AdaminkoCześć Adaminko!
Dzień dobry Adaminko!
Dziękuję Adaminko za rozmowę!
Adaminko! Wróć do mnie!
Witaj Adaminko!