Odmiana imienia Adalwinka przez przypadki

Adalwinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalwinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalwinki

Celownik
(komu? czemu?):Adalwince

Biernik
(kogo? co?):Adalwinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalwinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalwince

Wołacz
(hej!):Adalwinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdalwinkaAdalwinka tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Adalwinka.
Dla mnie było już jasne, ze Adalwinka umiera.
Autorem artykułu jest Adalwinka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Adalwinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdalwinkiPostanowiłam zadzwonić do Adalwinki.
Wysyłam list do Adalwinki.
Tata Adalwinki sam opatrzył mi nogę.
Serce Adalwinki stanęło na moment.
W słuchawce usłyszałam głos Adalwinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdalwinceOd początku próbujemy pomóc Adalwince.
Zszedłem z drogi Adalwince i usiadłem w fotelu.
Opowiadam Adalwince o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Adalwince.
Oddaję Adalwince list.

Biernik:
(kogo? co?)
AdalwinkęOszołomienie spadło teraz na Adalwinkę i na moment odebrało mu wigor.
Patrzy na Adalwinkę wyczekująco.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Adalwinkę bardzo przyjaźnie.
O jego personalia miałam spytać Adalwinkę prywatnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Adalwinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdalwinkąKarolina miała się spotkać z Adalwinką przed szkołą.
Obie z Adalwinką miałyśmy ochotę skakać do góry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Adalwinką.
Ja z Adalwinką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Przez chwilę oboje z Adalwinką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdalwinceNa koniec parę słów o Adalwince.
Ten wiersz jest o Adalwince.
Kto dziś pamięta o Adalwince.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Adalwince.
Powiedz mi, co myślisz o Adalwince.

Wołacz:
(hej!)
AdalwinkoDobranoc Adalwinko!
Hej Adalwinko!
Adalwinko! Wróć do mnie!
Dziękuję Adalwinko za rozmowę!
Adalwinko! Gdzie jesteś?