Odmiana imienia Adalwinia przez przypadki

Adalwinia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalwinia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalwinii

Celownik
(komu? czemu?):Adalwinii

Biernik
(kogo? co?):Adalwinię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalwinią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalwinii

Wołacz
(hej!):Adalwinio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdalwiniaAdalwinia nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Adalwinia.
Dopiero do mnie dotarło, że Adalwinia już tu jest.
Gdzie jest Adalwinia?
Adalwinia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdalwiniiNa korytarzu blisko pokoju Adalwinii stało kilka osób.
Specjalnością Adalwinii jest jazda na koniu.
Uroda Adalwinii miała potężną moc.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Adalwinii.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adalwinii.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdalwiniiZostawiam Adalwinii karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Adalwinii wyjdzie do na dobre.
Mama przyznała rację Adalwinii.
Korzysta z okazji, by wyznać Adalwinii miłość.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Adalwinii.

Biernik:
(kogo? co?)
AdalwinięSpojrzałam na Adalwinię jak dopisuje kolejne literki.
Adalwinię zaczęło to nieco irytować.
Widziałem dzisiaj Adalwinię z mojej klasy.
Odprowadziłam Adalwinię do wyjścia.
Spotkałam Adalwinię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdalwiniąSiedzieliśmy z Adalwinią przy basenie.
Zginął w pojedynku z Adalwinią.
Wymyśliłam z Adalwinią nową zabawę.
Jadę z Adalwinią na dyskotekę.
Tym razem korespondowałam z Adalwinią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdalwiniiPamiętam o Adalwinii.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Adalwinii.
Dobrze, że wspomniałeś o Adalwinii.
Przynajmniej tak myślał tata o Adalwinii.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Adalwinii.

Wołacz:
(hej!)
AdalwinioCześć Adalwinio!
Dzień dobry Adalwinio!
Gdzie jesteś Adalwinio!?
Hej Adalwinio!
Adalwinio! Wróć do mnie!