Odmiana imienia Adalryk przez przypadki

Adalryk imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalryk

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalryka

Celownik
(komu? czemu?):Adalrykowi

Biernik
(kogo? co?):Adalryka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalrykiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalryku

Wołacz
(hej!):Adalryku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdalrykAdalryk tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Adalryk.
Dopiero do mnie dotarło, że Adalryk już tu jest.
Adalryk chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Adalryk umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdalrykaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Adalryka słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Adalryka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Adalryka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Adalryka.
Uroda Adalryka miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdalrykowiKto wie, może Adalrykowi wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Adalrykowi.
Nie wiem, co powiedzieć Adalrykowi.
Mam nadzieję, że Adalrykowi również się podoba.
Tego Adalrykowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
AdalrykaAdalryka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Adalryka.
Przed sesją zapytałam Adalryka co lubi.
Kawę kupioną przez Adalryka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Pożegnali w końcu Adalryka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdalrykiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Adalrykiem.
Wieczorem z Adalrykiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Adalrykiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dwa dni temu miałam z Adalrykiem śmieszną przygodę.
Razem z Adalrykiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdalrykuPowoli spełniam swoje marzenia o Adalryku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Adalryku.
Teraz chcę napisać parę słów o Adalryku.
Ten wiersz jest o Adalryku.
Nie wspomniałem na początku o Adalryku.

Wołacz:
(hej!)
AdalrykuGdzie jesteś Adalryku!?
Adalryku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Adalryku!
Witaj Adalryku!
Cześć Adalryku!