Odmiana imienia Adalrunka przez przypadki

Adalrunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalrunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalrunki

Celownik
(komu? czemu?):Adalrunce

Biernik
(kogo? co?):Adalrunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalrunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalrunce

Wołacz
(hej!):Adalrunko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdalrunkaAdalrunka ma katar i źle się czuje.
W domu Adalrunka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Adalrunka.
Moje drugie imię to właśnie Adalrunka.
Ma na imię Adalrunka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdalrunkiOd razu zobaczyła ich mama Adalrunki.
Tata Adalrunki poszedł otworzyć drzwi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Adalrunki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adalrunki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Adalrunki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdalrunceCo tej Adalrunce po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Adalrunce.
Zostawiam Adalrunce karteczkę i już mnie nie ma.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Adalrunce coś się stało.
Proszę Adalrunce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AdalrunkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Adalrunkę.
Adalrunkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Adalrunkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Adalrunkę jak dopisuje kolejne literki.
Czekałam na Adalrunkę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdalrunkąPracuję z Adalrunką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Adalrunką.
Razem z Adalrunką zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Adalrunką przy basenie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Adalrunką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdalrunceŚpiewam o Adalrunce.
Od ostatniego wpisu o Adalrunce wydarzyło się sporo.
Na koniec parę słów o Adalrunce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Adalrunce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Adalrunce.

Wołacz:
(hej!)
AdalrunkoGdzie jesteś Adalrunko!?
Dobranoc Adalrunko!
Hej Adalrunko!
Adalrunko! Uważaj!
Adalrunko! Wróć do mnie!