Odmiana imienia Adalrunka przez przypadki

Adalrunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalrunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalrunki

Celownik
(komu? czemu?):Adalrunce

Biernik
(kogo? co?):Adalrunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalrunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalrunce

Wołacz
(hej!):Adalrunko!

Przykłady odmiany imienia Adalrunka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Adalrunka

Adalrunka ma katar i źle się czuje.
W domu Adalrunka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Adalrunka.
Moje drugie imię to właśnie Adalrunka.
Ma na imię Adalrunka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Adalrunki

Od razu zobaczyła ich mama Adalrunki.
Tata Adalrunki poszedł otworzyć drzwi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Adalrunki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adalrunki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Adalrunki.

Celownik (komu? czemu?): Adalrunce

Co tej Adalrunce po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Adalrunce.
Zostawiam Adalrunce karteczkę i już mnie nie ma.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Adalrunce coś się stało.
Proszę Adalrunce nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Adalrunkę

Poszłam dalej i wtedy poznałam Adalrunkę.
Adalrunkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Adalrunkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Adalrunkę jak dopisuje kolejne literki.
Czekałam na Adalrunkę w kawiarni.

Narzędnik (z kim? z czym?): Adalrunką

Pracuję z Adalrunką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Adalrunką.
Razem z Adalrunką zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Adalrunką przy basenie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Adalrunką na krytym basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Adalrunce

Śpiewam o Adalrunce.
Od ostatniego wpisu o Adalrunce wydarzyło się sporo.
Na koniec parę słów o Adalrunce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Adalrunce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Adalrunce.

Wołacz (hej!): Adalrunko

Gdzie jesteś Adalrunko!?
Dobranoc Adalrunko!
Hej Adalrunko!
Adalrunko! Uważaj!
Adalrunko! Wróć do mnie!