Odmiana imienia Adalbertka przez przypadki

Adalbertka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adalbertka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adalbertki

Celownik
(komu? czemu?):Adalbertce

Biernik
(kogo? co?):Adalbertkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adalbertką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adalbertce

Wołacz
(hej!):Adalbertko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdalbertkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Adalbertka.
Adalbertka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Adalbertka tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Adalbertka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Adalbertka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdalbertkiJadę do Adalbertki.
Rozalia podeszła do Adalbertki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Adalbertki.
Przyglądałam się dłoniom Adalbertki.
Postanowiłam zadzwonić do Adalbertki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdalbertceOpowiedziałam Adalbertce o przykrości która mnie spotkała.
Kupiłem Adalbertce magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Adalbertce.
Kto wie, może Adalbertce wyjdzie do na dobre.
Adalbertce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AdalbertkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Adalbertkę.
Kacper patrzył na Adalbertkę ze zdumieniem.
Zdjęcie przesłane przez Adalbertkę.
Spojrzałem znacząco na Adalbertkę.
Spojrzał na Adalbertkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdalbertkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Adalbertką.
Dorota spotkała się z Adalbertką.
Zostanę tu tylko z Adalbertką i chłopakami.
Śpiewam z Adalbertką.
Rozmawiam z Adalbertką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdalbertcePosiadam całą serię powieści tego autora o Adalbertce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Adalbertce.
Przy Adalbertce zapomniałem o wszystkim.
Dzisiaj chciałam napisać o Adalbertce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Adalbertce.

Wołacz:
(hej!)
AdalbertkoDobranoc Adalbertko!
Gdzie jesteś Adalbertko!?
Adalbertko! Wróć do mnie!
Cześć Adalbertko!
Witaj Adalbertko!