Odmiana imienia Abeleczek przez przypadki

Abeleczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abeleczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abeleczka

Celownik
(komu? czemu?):Abeleczkowi

Biernik
(kogo? co?):Abeleczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abeleczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abeleczku

Wołacz
(hej!):Abeleczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbeleczekDziś Abeleczek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Co robi Abeleczek?
Dobrze, że Abeleczek grzecznie śpi.
Abeleczek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Abeleczek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbeleczkaNie lubię Abeleczka.
Jadę do Abeleczka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Abeleczka.
Tata Abeleczka poszedł otworzyć drzwi.
Ręka Abeleczka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbeleczkowiMam nadzieję, że Abeleczkowi również się podoba.
Ten nie pozostał dłużny Abeleczkowi.
Opowiadam Abeleczkowi o swoich zainteresowaniach.
Proszę Abeleczkowi nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Abeleczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AbeleczkaPatrzy na Abeleczka wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Abeleczka.
Spojrzała na Abeleczka jeszcze raz.
Podchodzi, całuje Abeleczka i idzie do wyjścia.
O jego personalia miałam spytać Abeleczka prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbeleczkiemObie z Abeleczkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Abeleczkiem.
Siedzieliśmy z Abeleczkiem na ławce w parku.
Oboje z Abeleczkiem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Abeleczkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbeleczkuWczoraj wspomniałam o Abeleczku z moim tatą.
Mówimy tu oczywiście o Abeleczku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Abeleczku.
W powrotnej drodze myślał o Abeleczku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Abeleczku.

Wołacz:
(hej!)
AbeleczkuAbeleczku! Uważaj!
Hej Abeleczku!
Abeleczku! Wróć do mnie!
Abeleczku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Abeleczku!?